Nisa suresi ayet 36’da (ibadet ediniz ve ona hiçbir şeyi şerik koşmayınız. Anaya, babaya iyilik ediniz ve akrabaya yetimlere, yolsularla, yakın komşuya ve uzak komşuya ve yanınızdaki arkadaşa ve yolcu olana yolda kalmışa elleriniz altındaki cariye ve kölelere iyilik edin. Allah kendini beğenen ve daima böbürlenen kimseleri sevmez)

Nisa suresinin bu 36. Ayeti kerimesi çok mühim olan 11 vazifemizi en güzel ahlaki esasları, emir ve tavsiyede bulunmaktadır.

1.       Allah’u Teala’ya ibadet ediniz, onu tevhid-e ona itaate namaz oruç gibi ibadetlere devam ediniz.

2.       Ona hiçbirşeyi şerik koşmayınız. Cenabı Hakka’a aleni ve hafi surette hiçbir şeyi şerik ve nezir ittihaz etmeyiniz. Ondan başkasına halikiyat, mabudiyat isnadında bulunmayınız.

3.       Anaya, babaya iyilik ediniz. Onların haklarına riayet muvenet ve hürmet ediniz. Onlara duada teşekkür etmeyi ihmal etmeyiniz.

4.       Akrabalara, kardeşlere, amcalara, dayılara ve bütün yakın olsun uzak olsun akrabalara iyilikte bulunun. Onlarla güzel geçinin. Aranızdaki akraba bağlarını bozmayın. Onlarla güzel konuşun görüşmemezlik etmeyin.

5.       Yetimlere yani babalarını kaybetmiş ayrıca muavenete muhtaç kalan çocuklara da elden geldiğince yardım ediniz.

6.       Yolsularla, fakirlere, hiç malları olmayanlara çalışıp kazanma gücü olmayanlara da yardım ediniz.

7.       Yakın olan komşuya da iyilikte bulununuz. Onlar ile ara sıra görüşmeniz mümkündür. Komşularınızla daima iyi geçinmeyi komşunun sevinci sevinciniz, üzüntüsü üzüntünüz olsun. Bir araya lazım olan muavenet ve ihsanda bulunmaları bir ictima-i gayedir.

8.       Uzak komşuya da iyilikte bulununuz. Her ne kadar uzakta olsalar aralarında bir rabıta bulunduğundan buna muhalefetten kaçınmalıdır. Bunlar arasında fakir olanlara nakten ve bedenen yardım edilmelidir. Birbirlerinin neşesinde ve kederinde ortak olmalı, birbirlerine tebrikte ve taziyede bulunmalıdır.

Hz. Peygamberimiz (A.V.S.) efendimiz de bir hadisi şerifinde (Cebrail a.s. bana öyle anlattı, öyle anlattı ki komşunun komşuya varis olacağını sandım) diyor.

9.       Yanınızdaki arkadaşa beraber yolculuk yaptığınız kimseye ve bir ticarette sanatta ziraatta tahsilde ilimde bulunduğunuz kimseye eşiniz olan hanımınıza veya mabette beraber olduğunuz din kardeşinize de iyilik edin, ihsanda bulunun. Buda bir vecibe-i insaniyedir.

10.   Yolcu olana yurdundan ayrılmış bulunana misafirlere de yardım ediniz. Bu gibi kimseler her zaman yardıma muhtaç kimselerdir. Bunlara da yardım etmek İslamiyetin Müslümanlara vermiş olduğu bir terbiye-i ahlakiyedir. Allah’u Teala’yı hoşnut edecek hallerdir.

11.   Emrinizde çalışan insanlara ve malik olduğunuz hayvanata, güzelce muamelede bulununz. Allah’u Teala’nın emirlerine riayet ederek yardım edenleri iyilikte bulunanları sevdiği gibi onların iyi hallerinden de hoşnut olur. Şüphesiz ki Allah’u Teala kendini beğeneni kibirleneni öğüneni ve insanlara yukarıdan bakanları sevmez.

Yazıma bir şairin sözü ile son veriyorum;

Kibriyaü azamet hakka yarar

Kul olanda bu sıfatlar ne arar.

Saygılarımla.